حسین رفیعی
۳۲ سال است که توسط یازده فقیه اداره می شویم شش فقیه شورای نگهبان که با نظارت استصوابی “انتخاب “را در سیستم سیاسی ایران ممنوع کرده و رئیس مجلس خبرگان رهبری (همراه با حدود ۷۰ فقیه دیگر )که به جای “انتخاب رهبری ” “کشف رهبری” را جایگزین و وظیفه مجلس خبرگان رهبری را “حراست” و “حفاظت” از رهبری تعریف کرد ( سخنان مرحوم مهدوی کنی به هنگام ریاست ایشان)
رئیس قوه قضاییه که “استقلال قاضی” را به “تبعیت” از حافظان ” امنیت” واگذار کرد.
وزیر اطلاعات که کشف اختلاس، قاچاق، احتکار ، نفوذ، سرقت اسناد ملی و… را با بازداشت طرفداران کارگران و معلمان و مدافعان حقوق بشر و فعالان رسانه‌ای و وکلای قانون‌مدار و… تاخت زد.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت که اجرای قانون اساسی را با مصلحت نظام” در تنظیم و تصویب اسناد بالادستی ،جایگزین کرد تا قوانین مجلس را با آن اسناد بسنجد
و بالاخره رهبری که دغدغه “تمدن اسلامی” ایشان بر هر نیاز ایرانیان ارجح است
آیا از این فقهای یازده گانه دیده و شنیده اید که نسبت به:
– مضروب کردن خانم عشقی مادر ستار بهشتی
-فقر معلمان و کارگران و بازنشستگان
-حذف ۳ میلیون دانش‌آموز از چرخه اموزش به هنگام اپیدمی کرونا به دلیل فقر آنها به جای دفاع از مشق شب به درخواست مافیای کتب کمک آموزشی
– شلیک دهها ساچمه سربی سمی خطرناک به صورت کشاورزان اصفهانی
– مهاجرت مغز و سرمایه از روی استیصال از این مملکت
– تخریب محیط زیست، آب ، خاک ،جنگل، مرتع، هوا و ….
-گسترش فقر، فساد ،تبعیض در جامعه و دستگاه‌های حاکمیتی
– زباله خواران جامعه‌ی شهری
-گسترش علنی فشا
-و هزاران بحران موجود در جامعه که دیگر کسی نمی تواند منکر آن شود،حساسیت نشان دهد؟! ارتباطی با مردم برای اعتراض به این نابسامانیها داشته باشد ؟! از حاکمان بخواهد که فکری به حال مردم کنید؟!
آقای خمینی موقعی که در نجف بود برای هر نابسامانی رژیم حاکم مانند جشن‌های ۲۵۰۰ ساله، تاجگذاری ، اعدام زندانیان و …اعتراض میکرد و آیت الله منتظری اعتراض به ظلم و نابسامانی و دفاع از حق مردم در جمهوری اسلامی را با پست پر قدرت رهبری معامله کرد. آقای منتظری با عمل و رفتار خود ثابت کرد برای او ” اوجب واجبات حفظ ارزش‌های اسلامی” است و نه “نظام” .
نظام در این 43 سال حفظ شده است ولی با چه هزینه‌ای؟!
اکثریت فقهای ما که هزاران نفر هم هستند با از دست دادن مردم از این حفظ نظام حتماً راضی و قانع هستند چون چیزی نمیگویند. انگار که وظیفه جز “سکوت” “حمایت از وضع موجود” “سلب مسئولیت ” “فقدان اعتماد به نفس” غیبت از مردم ” برای خود قائل نیستند ( فقط یک روحانی در جمع مردم اصفهان دیده شد که آن کشاورز شجاع و مدبر با او به استدلال سخن گفت ) و … برای خود قائل نیستند ؟!
آقای منتظری پیش از آنکه به مردم و ایران خدمت کند به نهاد روحانیت خدمت کرد و همچنین اسلاف خود ملا کاظم خراسانی، مدرس ، نایینی، میرزای شیرازی و …. به آقایان موجود یادآوری کرد که وظیفه غیر از “قال” هم دارند. حقوق مردم با هیچ چیز معامله شدنی نیست. ساختمان‌های مجلل، بودجه های نجومی دولتی، سفرهای تشریفاتی ،زندگی های لاکچری نامانوس، اسلام را نگه نمیدارد. آن سفره نان خشک و کیسه ماست چکیده منتظری که برای تغذیه خود از نجف آباد به قم می آورد بوده است که او را محبوب کرده است و نه این زرق و برق های فقهای حاکم کنونی.
در جامعه کنونی ایران قطب بندی معلوم و روشن است . نه مخفی است و نه میتوان آن را مخفی کرد. به یمن تکنولوژی ثبت و ضبط وقایع و انتقال اطلاعات همه ما در خانه شیشه ای زندگی می کنیم و فقهای ما که خود را حافظ دین و شریعت می دانند هم مستثنی نیستند. یا باید به دنبال محبوبیت منتظری باشند یا همچون “بلعم باعور” زندگی کنند، راه سومی متصور نیست !
خدا ایران و همه ما را عاقبت به خیر کند!